خدا نزدیک است

تلوزیون فیلمی رو داره پخش میکنه که سال 1386 با ساسان رفتیم سینما دیدم تو  تبریز(خدا نزدیک است)، نمیدونم کجاست و چیکار میکنه(ساسان رو میگم)!

دیروز از اولین باری که بهش ابراز علاقه کردم 7 سال گذشت، 7 سال گذشت و الان تو زندگیمه.

امروز دلش شکست و ناراحته، زحمات چندین سالش رو نادیده گرفتن، با کمال بی رحمی و بی توجهی.

خداوندا ازشون نگذر، نمیدونم تاحالا بد کسی رو نخواستم ولی قلب و روحم پر از کینه و نفرت به این سیستمه.

خداوندا خودت میدونی چقدر معصومانه سالها براشون زحمت کشید، بعد از این همه سال با کمال وقاحت میگن برو خوش اومدی!

آخه دلمون به چی اینا خوش باشه، چه سهمی از سیستم داریم؟؟چه حقی برامون قائلند!؟

خداوندا بزرگ بی همتا، وبلگم شده جای اشک و اندوه، فقط زمانی ناراحتم احساساتم گل میکنه و می خوام بنویسم.

ناراحتم

خداوندا شکرت.